“Kiedy Bóg stworzył człowieka, na podobieństwo Boże uczynił go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich oraz błogosławił im i nazwał ich ludźmi, gdy zostali stworzeni.” 1Mojż.5:1­2

Wszystkie dzieła Boże są dokonywane zgodnie z Jego planem zamierzonym przed dawnymi wiekami. Stworzenie Wszechświata a w nim naszej pięknej planety Ziemi, było częścią Bożego wspaniałego Planu. Pierwszy rozdział Biblii, opisuje w ogromnym skrócie dzieło Bożego stworzenia: Nieba – świata duchowego i Ziemi – świata materialnego, ogólnie zwanego Wszechświatem. Opisuje również przygotowanie naszej planety Ziemi do stworzenia życia roślinnego i zwierzęcego, a wszystko to miało służyć do przyjęcia najważniejszego stworzenia Bożego w świecie materialnym, którym jest człowiek, a ściśle cała populacja ludzkości. W wersetach 1Mojż.1:26­-28, jest zapis: “Uczyńmy człowieka na obraz nasz…”, w tłumaczeniu Biblii Poznańskiej, słowa te oddane są jako „Uczyńmy ludzi”. Rzeczywiście w zamiarze Bożym było stworzenie z jednej pary ludzkiej, wielomiliardowej populacji rodzaju ludzkiego. Zatem zwrot „Uczyńmy człowieka” nie odnosi się wyłącznie do stworzenia pierwszej jednostki Adama, ale do stworzenia z pierwszej pary całego rodzaju ludzkiego. O stworzeniu Adama jako pierwszego przedstawiciela ludzi, mówi werset: “Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia, wtedy stał się człowiek istotą żywą.” 1Mojż.2:7. Człowiek, jako bezpośrednie dzieło Boże jest stworzeniem arcy cudownym. Prorok Dawid w Psalmie139:13­-15, opiewa cudowne stworzenie Boże, którym jest człowiek: “Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła Twoje, i duszę moją znasz dokładnie”.

Ponieważ wszystkie dzieła Boże są doskonałe, Adam również był istotą doskonałą posiadającą wszystkie cechy Bożego podobieństwa, nie posiadał jednak doświadczenia złego. Chociaż dzięki posiadanej doskonałości rozumiał rozkaz Boży, że nie wolno spożywać owocu zakazanego, to wskutek podstępnego ataku Szatana na umysł jego towarzyszki życia – Ewy, dopuścił się przestępstwa prawa Bożego i wprowadził swoje potomstwo w stan grzechu i degradacji. Szatan, który już wcześniej zbuntował się przeciw prawu Bożemu, zwiódł też pewną ilość aniołów. Chciał być równy Najwyższemu, posiadać swoje królestwo, zamierzył opanować piękne dzieło Boże, którym był świat materialny, a w nim człowiek, który z postanowienia Stworzyciela miał być królem Ziemi. Szatan nie znając planu Bożego i Jego zamierzenia względem człowieka myślał, że swoją chytrością zawładnie częścią Bożego stworzenia i będzie wprowadzać swoje zasady rządzenia jako jego zdaniem bardziej wolnościowe i przyjazne dla poddanych. Bóg mógł zniszczyć buntowników, ale w swojej mądrości postanowił dozwolić na istnienie grzechu, aby wszelkie stworzenie na Niebie i na Ziemi było świadkiem do czego doprowadzi przestępstwo przeciw sprawiedliwemu prawu Bożemu. Dramat jaki się rozgrywa na Ziemi od pierwszego bratobójstwa, jest następstwem grzechu i nieprawości na skutek podeptania podstawowych zasad prawa sprawiedliwości i miłości Bożej. Szatan czynił i nadal czyni wielkie wysiłki, aby przeszkadzać w realizacji Planu Bożego, ale wszystkie jego wysiłki Bóg skutecznie unicestwia. Bóg w swojej wielkiej miłości do ludzkości, która nie z własnej woli znalazła się w tak dramatycznej sytuacji, zesłał Zbawiciela, który zapłacił cenę swej ofiary za grzech popełniony przez pierwszych rodziców. Dzięki tej ofierze zamiar Boży, by ludzkość była na Jego obraz i Jego podobieństwo, zostanie w pełni zrealizowany.

Obecnie rodzaj ludzki przechodzi ciężką próbę w piecu upalenia, nie zdając sobie sprawy z tego, że chwalebny Plan Boży zawiera w sobie nadzieję restytucji i proces dokończenia stwarzania ludzkości. W tym celu od czasu ofiary Pana Jezusa, Bóg dokonuje stwarzania klasy duchowej – Nowego Stworzenia, które w tych nieprzyjaznych warunkach dokonuje ofiary na korzyść całej ludzkości. Apostoł Paweł w liście do Rzymian 8:18-23, w radosnych słowach opisuje szczęśliwą przyszłość całego stworzenia: “Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych, gdyż stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał, w nadziei, że i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych”.

Ostatni werset pierwszego rozdziału opisującego proces stwarzania mówi: “I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór i nastał poranek – dzień szósty.” Jest to podsumowanie całego dzieła Bożego, które Bóg jako mądry Architekt, widział jeszcze przy opracowaniu Swego Planu, że Jego dzieło po zakończeniu będzie bardzo dobre, i nikt nie zdoła przeszkodzić jego realizacji. W liście do Hebrajczyków4:3­4, apostoł pisze, że: “…Jego dzieła od założenia świata były dokonane”. Bóg w Swoim planie widział cały proces, jaki miał przebiegać podczas realizacji Jego dzieła.

Prorok Dawid w Psalmie 8, wyraża uwielbienie Bogu za Jego wspaniałe dzieła z myślą o człowieku: “Gdy oglądam niebo Twoje i dzieło palców Twoich, Księżyc i gwiazdy, które Ty ustanowiłeś; [rozmyślam o tym] Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, lub syn człowieczy, że go nawiedzasz?” Prorok dalej stwierdza: “Chwałą i dostojeństwem uwieńczyłeś go. Dałeś mu panowanie nad dziełami rąk Swoich, wszystko złożyłeś pod stopy jego.” Apostoł Paweł potwierdza słowa tego świadectwa w liście do Hebrajczyków 2:6­8: “Wszystko poddałeś pod stopy jego. A poddawszy mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by mu poddane nie było. Teraz jednak nie widzimy jeszcze, że mu wszystko jest poddane.” Z tego oświadczenia apostoła wynika, że to poddanie wszystkiego pod nogi człowieka należy jeszcze do przyszłości. Autor V Tomu „Wykładów Pisma Świętego” na str. 426 napisał: „Apostoł przedstawia pokrótce cały plan Boży i zwracając uwagę na Boski plan restytucji ludzkości cytuje słowa proroka Dawida o tym, że Boski plan zakłada, iż ludzkość będzie ostatecznie doskonała, jako panująca na Ziemi będzie miała kontrolę nad Ziemią i nad żyjącymi na niej stworzeniami, a to w harmonii z prawami Boskiego Stworzyciela: Lecz teraz jeszcze nie widzimy, aby mu [człowiekowi – jak wskazuje proroctwo] wszystko poddane było. Nie widzimy, że człowiek jest obrazem Boga i panem Ziemi; widzimy jednak, że rozpoczęła się już Boska działalność w tym kierunku”. Po doprowadzeniu rodzaju ludzkiego przez Chrystusa jako pośrednika do doskonałości i harmonii z Bogiem oraz Jego prawem, Bóg przeprowadzi próbę posłuszeństwa, której nie zdołał przejść pierwszy człowiek Adam. Ci, którzy przejdą próbę otrzymają życie wieczne, natomiast Bóg zniszczy wszystkich wrogów Jego prawa, włącznie z największym wrogiem Szatanem oraz śmiercią. Bóg będzie wszystkim we wszystkim (1Kor.15:24­-28). Będzie to długo oczekiwane i upragnione Królestwo Boże, zarówno w Niebie – w sferach duchowych, jak i na Ziemi – w całym Wszechświecie (Efezj. 1:9­-10).