PYTANIE: DLACZEGO POZNANIE BOGA JEST WARUNKIEM ZBAWIENIA?
ODPOWIEDŹ: Poznanie istoty i charakteru Bożego jest niezbędnym warunkiem zbawienia – jednoznacznie mówi o tym Jezus Chrystus w swej modlitwie Arcykapłańskiej: „A to jest żywot wieczny, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś” Jan.17:3. W innym miejscu (Heb.6:1) Apostoł Paweł zalicza naukę o Bogu do nauk podstawowych.
Mając na uwadze wagę zagadnienia zastanówmy się dlaczego dokładna znajomość Boga jest tak ważna. Jaki wpływ ta nauka (doktryna) ma na nasze życie? Jak możemy poznać Boga?
„Syn Boży przyszedł I dał nam rozum byśmy poznali Tego, który jest prawdziwy” – 1Jan.5:20.
Wielokrotnie w mediach słyszy się jak duchowni różnych ugrupowań religijnych stwierdzają, że wierzymy w jednego i tego samego Boga. Chrześcijanie wierzący w Trójcę, Hebrajczycy wierzący w Boga JAHWE, a nawet niektórzy muzułmanie modlący się do Allacha twierdzą, że czczą tego samego Boga – Boga Abrahama. Najprostszym rozstrzygnięciem tego twierdzenia jest próba opisania Wszechmogącego na podstawie Pisma Świętego i przez porównanie określenie, czy rzeczywiście czcimy tego samego Boga:
“I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.” 2Tym.3:15-17.
Więcej na temat istoty Pana Boga przeczytasz w artykule:
JAKI JEST BÓG JAHWE?
Biblia wyraźnie stwierdza, że Pan Bóg jest istotą duchową: “Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie” Jan.4:24. Ze względu na inną strukturę ciała duchowego w porównaniu do ciała ziemskiego, trudno jest nam precyzyjnie określić czym jest istota duchowa. Wiemy, że jest ona niematerialna tzn. nie jest zbudowana z atomów tak jak widoczny świat, co za tym idzie może taka istota przenikać przez rzeczy materialne np. Pan Jezus po zmartwychwstaniu przeszedł przez zamknięte drzwi: “A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!” Jan.20:19.
Istota duchowa może także materializować się i przenosić się z miejsca na miejsce, np: aniołowie odwiedzający Abrahama: “Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli.” Hebr.13:2. Istoty duchowe nie są także wrażliwe na materialne czynniki niszczące np. ogień nie strawił anioła który uratował trzech młodzieńców z ognistego pieca: “Oto ja widzę czterech mężów chodzących wolno w środku ognia i nie ma na nich żadnego uszkodzenia, a wygląd czwartej osoby podobny jest do anioła” Dan.3:25.
Istnieje jednak zasadnicza różnica między Panem Bogiem a aniołami , którzy także mają naturę duchową. Podstawowe różnice wynikają z faktu, że Wszechmocny jest bez początku i końca, ma nieśmiertelność oraz chwałę tak wielką, że człowiek nie może Go zobaczyć i pozostać przy życiu: “A gdy przechodzić będzie chwała moja, postawię cię w rozpadlinie skalnej i osłonię cię dłonią moją, aż przejdę, A gdy usunę dłoń moją, ujrzysz mnie z tyłu, oblicza mojego oglądać nie można” 2Moj.33:22.
Bóg jest stworzycielem wszystkiego i jedynym dawcą wszelkiego życia: “Bo tak mówi Pan, Stwórca niebios – On jest Bogiem – który stworzył ziemię i uczynił ją, utwierdził ją, a nie stworzył, aby była pustkowiem, lecz na mieszkanie ją stworzył: Ja jestem Pan, a nie ma innego” Iz.45:18. Ma On życie sam w sobie i może stwarzać je z nicości: “Jak bowiem Ojciec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi, by miał żywot sam w sobie” Jan.5:26. W końcu Bóg JAHWE jest niezależną, autonomiczną i odrębną istotą: “Tobie to ukazano, abyś poznał, że Pan jest Bogiem. Oprócz niego nie ma innego” 5Moj.4:35. Powyższe cechy są atrybutami boskości jednakże boskość objawia się także w cechach charakteru i działaniu.
Więcej na temat wiary w Boga przeczytasz w artykule:
PRAKTYCZNA STRONA ZROZUMIENIA CHARAKTERU BOŻEGO
Podstawowymi przymiotami charakteru Bożego są: sprawiedliwość, miłość, moc i mądrość. Sprawiedliwość objawiła się w skazaniu na śmierć Adama, ale także w daniu Zakonu. Sprawiedliwość dostrzegamy także w fakcie, że Bóg nie ma względu na osobę, traktuje wszystkich sprawiedliwie (Rzym.2:6). Ta cecha jest podstawą tronu Bożego: “Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu twego, Łaska i wierność idą przed tobą” Ps.89:15. Miłość Bożą widzimy przede wszystkim w daniu na okup Swojego Syna: “Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” Jan.3:16, oraz w wynikających z tego błogosławieństwach.
Dostrzegamy miłość Bożą w akcie przebaczania nam grzechów: “Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy” 1Jan.2:1. Jest ona także widoczna w możliwości odpowiedzenia na Niebiańskie Powołanie: “Przeto, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, zważcie na Jezusa, posłańca i arcykapłana naszego wyznania” Hebr.3:1. Najbardziej spektakularnym i widocznym objawem działania miłości będzie w przyszłości Królestwo Boże. Moc i mądrość Wszechmocnego najwyraźniej widać w Jego dziełach takich jak przyroda lub wypełniające się proroctwa: “O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego!” Rzym.11:33. Oczywiście oprócz podstawowych czterech przymiotów nasz Ojciec ma całe bogactwo innych cech takich jak: pokój (2Kor.14:33), radość (Ps.43:4), ale i zapalczywość i zazdrość (Neh.1:2, Hebr.12:29, 2Moj.20:5). Warto zastanowić się szczególnie nad ostatnimi wspomnianymi cechami, ponieważ mają one bardzo praktyczne konsekwencje w naszym życiu.
Zazdrość i zapalczywość Boża najczęściej występuje w kontekście bałwochwalstwa i to nie tylko bałwochwalstwa w swej najprostszej, najbardziej prymitywnej formie objawiającej się w wielobóstwie i oddawaniu czci wyobrażeniom bóstw. Stawianie jakiejkolwiek istoty (w tym i Pana Jezusa) lub rzeczy na równi z Bogiem powoduje Jego gniew. Biblia wyraźnie podkreśla poddaństwo Pana Jezusa Ojcu: “Gdybyście mnie miłowali, tobyście się radowali, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest niż Ja” Jan.14:28, co więcej mówi ona, że JAHWE jest Bogiem Pana Jezusa, a więc Jezus nie może być równym Bogu: “Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego” Ef.1:17.
Więcej na temat bałwochwalstwa przeczytasz w artykule:
BÓG JEST JEDEN!
Bóg potępia politeizm z bardzo ważnego powodu: powoduje on zamieszanie i wypaczenie Jego charakteru. Pamiętajmy biblijną zasadę mówiącą, że nie można dwóm Panom służyć: “Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi” Mat.6:24. Zamieszanie wynikające z próby pogodzenia greckiego pogaństwa z żydowskim monoteizmem miało szczególne konsekwencje. Bóg Ojciec przez wieki przedstawiany był jako Bóg mściwy, bezwzględny, pałający żądzą niszczenia, żądający krwawych ofiar. Ten przykry charakter musi być łagodzony przez całe zastępy „świętych”, którzy mają wstawiać się za poszczególnymi osobami. Chrystus natomiast jest przedstawiany jako drugie oblicze Pana Boga – pełen bezwarunkowego przebaczenia, miłości i współczucia. Tymczasem zarówno w Bogu Ojcu jak i w Jego Synu sprawiedliwość, miłość, mądrość i moc zawsze są w zupełnej ze sobą harmonii.
Nauka o Trójcy wypacza charakter Boży i uwłacza Jego majestatowi. Jest ona też niewytłumaczalna i niezrozumiała, powoduje głębokie zniechęcenie wielu chrześcijan do badania Pisma Świętego. Spowodowała ona powstanie kasty „profesjonalistów” dbających o zbawienie swoich owieczek w zamian za korzyści materialne. Zmusiła ona teologów chrześcijańskich do wymyślania słów niewystępujących w Biblii i niemających swojego odpowiednika w przyrodzie (np. współistotny). Przez tę naukę zmienili oni także znaczenie powszechnie zrozumiałych słów (np. Ojciec i Syn).
Pamiętajmy, że nauki Biblijne są możliwe do zrozumienia dopiero po odrzuceniu naleciałości pogańskiej filozofii. Pan Bóg po to objawia nam swój charakter, plan działania i istotę byśmy je coraz bardziej zgłębiali i poznali Boga. Mówienie, że „jestem zbyt mały by zrozumieć istotę Boga” jest fałszywą skromnością podsuwaną przez przeciwnika. Szukajmy Prawdy a “Prawda was wyswobodzi” Jan.8:32 i obmyje z grzechów. Głośmy tę Prawdę innym i pamiętajmy, że Bóg mówi: „miłości chcę, a nie ofiary i poznania Boga, ni całopaleń” Oz.6:6.
Więcej na temat listu Boga do ludzi, czyli Biblii przeczytasz w artykule:
