Temat Nowego Stworzenia jest bardzo ważnym tematem, podstawowym dla każdego, kto chce podążać za Naszym Panem Jezusem Chrystusem. W Ewangelii Jana czytamy, jak Pan Jezus powiedział do Nikodema: “Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (Jan.3:3). Nie oznacza to jak sądził Nikodem, że musi na nowo wejść w łono własnej matki, by się narodzić, lecz z wody i z Ducha Świętego. Dalej wyjaśnia: “Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest” (Jan.3:6). Tak jak najpierw następuje spłodzenie cielesnego człowieka, który rodzi się z matki, podobnie wygląda narodzenie z Ducha. Chrześcijan najpierw zostaje spłodzony z Ducha, inaczej mówiąc odrodzony przez Słowo Boże (1Piotr.1:23), oraz ożywiony przez Ducha Świętego (Rzym.8:11), by mogło rozwinąć się w nim Nowe Stworzenie. Ale czym jest, oraz po czym poznać, że ktoś jest Nowym Stworzeniem w Jezusie Chrystusie?

CZYM JEST NOWE STWORZENIE

Nowe Stworzenie przejawia się innym sposobem myślenia i postępowania. W tym samym ciele objawia się Nowy Człowiek, który zmienia swoje życie, zmieniają się jego dotychczasowe priorytety. Nowe Stworzenie może mieć wolę, zamiar, chęć wykonania pewnych czynności, ale musi być to wola, musi być to zamiar Boży, a więc muszą to być doskonałe zamiary. Inaczej mówiąc, taka osoba musi starać się robić tylko to, co jest wolą Pana Boga. Jednak Dobry Bóg wie, że żyjemy w świecie, w którym z każdej strony jesteśmy atakowani przez zło, a my sami mimo ogromnych chęci jesteśmy jednak niedoskonali. Dobry Bóg nigdy nie wymaga i nie oczekuje od nas więcej niż jesteśmy w stanie zdziałać, ale wymaga wszystkiego, na co wie, że jest nas stać. Zatem Nowe Stworzenie musi walczyć ze swoimi słabościami, przeciwstawiać się wszelkim atakującym pokusom, podbijać w niewolę swoje ciało, które stale jest w opozycji do Nowego Stworzenia. Musi odróżniać się od świata. Nie może pozornie utrzymywać odrębności od świata, który podąża w kierunku zatracenia, lecz musi sprzeciwić się nurtowi świata, który stale próbuje wciągnąć w swe wiry grzechu, pożądliwości. Należy jednak pamiętać, że samo walczenie ze swoimi słabościami nie wystarcza.

Apostoł Paweł napisał, że Nowym Stworzeniem jest ten, kto staje się w jedności z Jezusem Chrystusem (2Kor.2:15). Naszym jedynym, głównym wzorcem jest Jezus Chrystus. W Jego życiu dostrzegamy niezmierną wierność wobec swojego Ojca, tak iż zniżył się, przyszedł na ziemię i oddał swoje życie na krzyżu. Dalej w liście do Filipian czytamy o Panu Jezusie: “uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej” (Fil.2:8). Była to dla niego ogromna próba posłuszeństwa, którą musiał przejść. Nie mógłby dostąpić tak wysokiego wywyższenia, jakiego dostał od Ojca w inny sposób, jak tylko przez swoje posłuszeństwo aż do śmierci. Natomiast w liście do Hebrajczyków czytamy: “i chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał, a osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego (Hebr.5:8) Gdyby Pan Jezus nie wykonał swojej misji i gdyby nie wypełnił swego przymierza ofiary, nigdy nie mógłby dostąpić chwalebnej nagrody. Gdyby nie wypełniłby proroctw o nim zapisanych w Starym Testamencie, nie wypełniłby zakonu, a co najważniejsze nie mógłby być odpowiednią, równoważną ceną za ludzkość. Dlatego, że On ani razu nie poskarżył się, nie zwątpił, otrzymał nagrodę, a my mamy przez niego dostęp do Boga. Jezus Chrystus jest pierwszym, który zmartwychwstał, nie było nikogo innego przed nim. Otworzył nową drogę, jedyną drogę, na końcu, której czeka cel – zbawienie i życie wieczne. W taki sposób Jednorodzony Boży Syn stał się wzorem i przykładem dla wszystkich członków Nowego Stworzenia. Od każdego Nowego Stworzenia wymagane jest podobieństwo charakteru Jezusa Chrystusa, jego posłuszeństwa, oddania, zaparcia się siebie. Nie jest to proste, ale Bogu nie wystarczą jedyne dobre chęci, obietnice poprawy i przeprosiny. Pan Bóg oczekuje posłuszeństwa, ufności w jego słowo i odłączenie się od grzesznego świata.

JAK ZOSTAĆ NOWYM STWORZENIEM

Apostoł Paweł napisał, że każdy kto jest w jedności z Panem Jezusem, staje się Nowym Stworzeniem (2Kor.5:17). Aby wejść w taką relację, najpierw należy miłować dobro a zatem i poznać i miłować Boga, gdyż Bóg takich “przeznaczył, aby się stali podobnymi do obrazu Jego Syna, który będzie przez to pierworodnym pośród wielu braci. A których przeznaczył, tych również i powołał; których zaś powołał, tych także usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych również wprowadził do chwały” (Rzym.8:29-30). Apostoł w tych słowach opisał w skrócie, jak wygląda powołanie, zapraszanie do uczestnictwa w Ciele Chrystusowym przez Pana Boga. Powołani zostają jedynie ci, którzy spełnią wymagania, dlatego jest ich niewielu. Samo powołanie ma miejsce poprzez udzielenie wiary, która usprawiedliwia i która prowadzi do nawrócenia. Jest też źródłem odrodzenia w Duchu Świętym. W taki sposób powołani zostają włączeni w Ciało Chrystusowe jako duchowi bracia z Jezusem Chrystusem. Ostatecznym celem jest odrodzenie człowieka w taki sposób by stał się na zwór Syna Bożego. Jedynie dzięki duchowemu odrodzeniu i podążania za śladem Naszego Zbawiciela możemy rzeczywiście naprawić swój charakter i powrócić do prawdziwej społeczności Panem Bogiem.

Bardzo ważnym elementem jest chrzest, który symbolizuje śmierć z Chrystusem i zerwanie ze światem, a którego skutkiem jest spłodzenie z Ducha Świętego i ożywienie. Lecz sam chrzest poprzez zanurzenie jest symbolem chrztu w śmierć Chrystusa. Wówczas jest ten moment, w którym zostaje zapoczątkowane Nowe Stworzenie. Tak jak w przypadku chrztu w wodzie najpierw jest zanurzenie, by po tym mogło nastąpić wynurzenie, podobnie jest w przypadku chrztu w śmierć Chrystusa. Zanurzeniem jest pogrzebanie starego człowieka, starej woli w śmierć Jezusa Chrystusa. Poprzez pokutę uśmiercany zostaje Stary Człowiek, który przepełniony był grzechem i zafascynowany był w świecie. W liście do Rzymian czytamy “Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili” (Rzym 6:3-4). Tak jak podczas chrztu występuje zanurzenie i wynurzenie w wodzie, podobnie w symbolicznym chrzcie w wodzie następuje zanurzenie w śmierć Jezusa Chrystusa, po to by mogło nastąpić wynurzenie, czyli spłodzenie i odrodzenie z Ducha Świętego do nowego życia.

CZEGO POTRZEBUJE NOWE STWORZENIE

Tak jak każdy człowiek musi się rozwijać, podobnie Nowe Stworzenie musi wzrastać i rozwijać się, po to by osiągnąć zbawienie. Przez Ducha Świętego Nowe Stworzenie dostaje wszystko co potrzebuje do wzrostu. Dobry Bóg wlewa swoją miłość (miłość agape – największa miłość, którą Bóg obdarza) w młode serce Nowego Stworzenia (Rzym.5:5). O tym procesie stwarzania nowego serca czytamy w księdze Jeremiasza prorocze słowa: “wtedy Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza; usunę z ich ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste” (Jer.11:19). Nie chodzi tu o literalne serce, lecz serce, które będzie przepełnione czystą miłością i które będzie w pełni oddane Bogu, przestrzegając Jego praw i przepisów (Jer.11:20). Młode serce potrzebuje również pokarmu, tak jak niemowlę potrzebuje njapierw mleka, by później móc zacząć przyjmować stały pokarm. Młode serce potrzebuje duchowego , niesfałszowanego mleka, tak by móc przez wiarę wzrastać (1Piotr.2:2). Aby nowa wola, nowy charakter mógł się rozwinąć, potrzebny jest pokarm ze Słowa Bożego – Pisma Świętego. Ważna jest znajomość podstawowych nauk (Hebr.6:1-3) by móc dalej się rozwijać i przyjmować twardy stały pokarm. W związku z tym w liście do Hebrajczyków czytamy: “Każdy bowiem, który się karmi mlekiem, nie pojmuje jeszcze nauki o sprawiedliwości, bo jest niemowlęciem; pokarm zaś stały jest dla dorosłych, którzy przez długie używanie mają władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego” (Hebr.5:13-14), dlatego też tak ważne jest dla Nowego Stworzenia rozwijać swoje serce, by móc przyjmować stały pokarm.

Rozwijające się Nowe Sworznie musi stopniowo zmieniać siebie i dawać siebie innym. Ale Panu Bogu nie wystarczy, by poprzestawać jedynie na pobożności. W obecnym świecie wielu ludzi jest pobożnych, którzy wierzą w Boga, uważają Jezusa Chrystusa za jedynego Zbawiciela, chodzą w niedziele, a nawet w tygodniu na nabożeństwa i prowadzą przyzwoite i moralne życie. Nowe Stworzenie musi uśmiercić swoją starą, grzeszną naturę (usposobienie, skłonności) traktując cielesne ciało, jako tymczasowe narzędzie. Pan Jezus zostawił nam przypowieść o talentach, które Pan zostawił swoim sługom, po to by je rozwijali, oraz pomnażali dla niego (Mat.25:14-30). Również Dobry Bóg rozdaje nam talenty, pewne sposobności, które powinniśmy wykorzystywane ku Jego chwale. Powinniśmy je odpowiednio używać do naszych posiadanych zdolności, według tego jak zostały nam powierzone. Zatem Nowe Stworzenie powinno tak używać i rozwijać swoje talenty, by przynosiły chwałę Panu Bogu. Musi przy tym również przynosić owoce Ducha Świętego. Nie jest to łatwe, gdyż mamy nasze ciała, które są jak jedynie przeciekające naczynia gliniane. Dlatego też, apostoł Paweł w liście do Rzymian ostrzega: “Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe” (Rzym.8,5). Dlaczego jest to tak ważne, dalej wyjaśnia Apostoł: “Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie” (Rzym.8:13). Nowe Stworzenie musi się wystrzegać życia według ciała, które prowadzi do grzechu i śmierci a starać się tak postępować, by rozwijać owoce Ducha Świętego, czyli: “miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość” (Gal.5:22-23). Nowe Stworzenie musi walczyć z grzechem i z pożądliwościami ciała, aby udowodnić swoją wierność wobec Boga. Apostoł Paweł napisał, że musimy podbijać nasze ciała i trzymać je na wodzy nowego umysłu i serca. Jest to jedyny sposób by stać się naśladowcą Jezusa Chrystusa. Każdy, kto chce zostać naśladowcą Jezusa Chrystusa musi przechodzić doświadczenie a niekiedy również i cierpienia po to, by zostać wypróbowanym i godnym odziedziczenia nagrody, jaką Bóg przygotował, czyli życia wiecznego w niebie razem z Jezusem Chrystusem. Dlatego też, Nowe Sworznie musi przechodzić próby, podbijać własne ciało w niewolę, rozwijać swoje talenty i przynosić owoce tak, by życie było ku chwale i uwielbieniu Pana Boga.

“Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują” (Jak.1:12)