Ludzie nie interesujący się Pismem Świętym raczej się nad tym nie zastanawiają. Słowo „prawda” najczęściej kojarzy im się z sądem, gdzie świadek zobowiązuje się mówić wyłącznie prawdę. Na pewno chcemy wiedzieć, co o „Prawdzie” myśli Bóg, gdyż Wola Najwyższego Stwórcy powinna być dla nas najważniejsza. Zapisana ona jest na kartach Najważniejszej księgi na świecie, Biblii, dlatego też wyłącznie tam szukać będziemy odpowiedzi. Chciałbym, byśmy zastanowili się, czym jest „Prawda”, oraz czy to coś ważnego?

W Samym Nowym Testamencie Biblii Gdańskiej słowo „prawda” występuje 92 razy. Nie można więc powiedzieć, że temat jest mało ważny. O tym, czym jest, wspomina sam Pan Jezus w rozmowie z Piłatem:

„Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo Prawdzie; każdy, kto z Prawdy jest, słucha głosu mego. Rzekł do niego Piłat: Co to jest Prawda?” Jan.18:37-38

Jezus Piłatowi niestety już nie odpowiedział na zadane pytanie. Z wypowiedzi naszego Mistrza dowiadujemy się jednak, że celem pierwszego przyjścia Pana Jezusa było „dać świadectwo Prawdzie”. Oznacza to, że Nasz Zbawiciel żył, by Prawdę okazać, przedstawić. Samo wyrażenie „dać świadectwo” kojarzy nam się z zaprezentowaniem czegoś. Myśl tę rozwinął wcześniej sam Pan Jezus w modlitwie:

„Poświęć ich w Prawdzie Twojej; słowo Twoje jest Prawdą” Jan.17:17

Pan Jezus więc wyjaśnia, że Słowo jest Prawdą. Z jednej strony, czytając ten werset dosłownie dojdziemy do wniosku, że jest to potwierdzeniem, iż Pismo Święte, często nazywane „Słowem” jest prawdziwe i że nie ma w nim fałszu. Z drugiej strony, pamiętając słowa Ewangelisty Jana o tym, że na początku było Słowo (Jan.1:1-5), rozumiemy, że Jezus w tym fragmencie potwierdza również prawdziwość swojej misji. Utwierdza nas w tym przekonaniu jeszcze jeden werset:

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i Prawda i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” Jan.14:6

Pismo Święte jest wspaniałą, wyjątkową Księgą, gdzie prawie każdy fragment można rozpatrywać dosłownie, oraz można znaleźć w Niej przesłanie symboliczne, ukryte, które objawia się nam dopiero, gdy dany fragment porównamy z innymi ustępami Biblii.

Praktyka, polegająca na sprawdzaniu różnych rzeczy znajdujących się na świecie, wierzeń, wyznań przez pryzmat tekstu Pisma Świętego wydaje się więc najrozsądniejsza. To jest rozwiązanie, które pozwoli wyeliminować największą możliwą ilość błędu. Co więcej, sposób ten warto stosować również w przypadku ludzkiej interpretacji Pisma Świętego. Jeżeli ktoś ma myśl, powinna być ona sprawdzona, porównana do kilku innych fragmentów Świętej Księgi sprawdzając, czy myśl ta jest zgodna, gdyż:

„Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywanie błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości.” 2Kor.3:16

Pismo Święte potwierdza więc, że jest prawdziwe i że fałszu możemy szukać dookoła, ale nie w Piśmie Świętym. Dodatkowo, znajdujemy fragmenty mówiące o tym, że Słowo Prawdy to Ewangelia (Ef.1:13), że jest Ona źródłem nadziei życia w niebie (Kol.1:5; Ef.1:18), łaski (Kol.1:6), oraz że powinniśmy miłować się nawzajem między innymi prawdą (1Jan.3:18), czyli poprzez przykazania dotyczące traktowania siebie nawzajem

CZYM JEST FAŁSZ?

Ktoś mógłby zapytać, po co tak podkreślamy, że jest ważna Prawda, przecież na świecie obecnie żyje ok. 7mld ludzi, z których uczęszczających do różnych grup i kościołów jest ok.82%.[1] Samych wyznań chrześcijańskich jest ponad 41000.[2] Ktoś mógłby powiedzieć również, że w każdej z tych grup jest Prawda, skoro podpierają się Pismem Świętym i je czytają. Sprawdźmy, co na ten temat mówi Biblia.

Duch Święty jest w kilku miejscach określony mianem Ducha Prawdy. Pisze o nim tak między innymi Ewangelista Jan, gdy notuje słowa Pana Jezusa:

„Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi, i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie” Jan.14:17

Pan Jezus wyjaśnia, że Ducha Świętego, który daje rozeznanie Prawdy, świat przyjąć nie może. Oznacza to, że ludzie nie mający tego Ducha nie będą potrafili ocenić, co jest Prawdą, a co nie. Nawet w rozmowie z Żydami Jezus mówi wprost, że oni nie wierzą Jego słowom Prawdy:

„Ponieważ Ja mówię Prawdę, nie wierzycie mi. Któż z was może mi dowieść grzechu? Jeśli mówię Prawdę, dlaczego nie wierzycie mi? Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście.” Jan.8:45-47

Pismo Święte daje więc nam lekcję słowami Pana Jezusa, że „nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie” (Mat.7:21). Oznacza to, że nie każdy, kto czyta Biblię, pozna Prawdę. Nie każdy, kto uczęszcza na nabożeństwa i uważa siebie za chrześcijanina, pozna Prawdę. Wskazuje to na fakt, że spora część ludzi tkwi w błędzie, wierząc w rzeczy i nauki, których Pismo Święte nie potwierdza, a nawet często się im sprzeciwia.

Co więcej, znajdujemy zapisy mówiące o tym, że są ludzie nieposłuszni Prawdzie (Gal.5:7), którzy przez nieprawość tłumią Prawdę (Rzym.1:18), którzy nie przyjęli miłości Prawdy (2Tes.2:10), a co skutkowało tym, że Bóg pozwolił, by wierzyli w nieprawdę, aby zostali osądzeni:

„I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd tak, iż wierzą kłamstwu, aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli Prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości” 2Tes.2:11-12

Błędem nazwiemy więc różne nauki i wierzenia, których Pismo Święte nie potwierdza. Poza tym, ojcem “błędu” jest szatan, jest to więc dodatkowy argument za tym, by błędem się nie zajomować. Musimy być bardzo czujni, by błąd nie był przez nas rozpatrywany. Powinniśmy takie nauki i przekonania zdecydowanie odrzucić, by nie wpłynęły na nas negatywnie i byśmy nie zbłądzili przez wierzenia ludzkie i filozofię (Kol.2:8). Niestety, ale Biblia przestrzega, że będą ludzie, którzy:

„I odwrócą ucho od prawdy, a zwrócą się ku baśniom.” 2Tym.4:4

CO NAM DAJE ZNAJOMOŚĆ PRAWDY?

Przede wszystkim, tego chce od nas Stwórca. Już tylko z tego powodu nie powinniśmy przyjmować jakiegokolwiek błędu. Pan Bóg wielokrotnie wyraża swoje pragnienie, czy to przez słowa Pana Jezusa, czy Apostołów, że chce dla ludzi dobrze, że kocha ich i chce, by wszyscy byli zbawieni. Niestety, wiara w nieprawdę oddala nas od Pana Boga, odcina nas od kontaktu z Nim. Co więcej, osoby wyznające Prawdę są pod szczególną opieką Pana Boga, ich modlitwy są wysłuchiwane, a Pan Bóg obficie im błogosławi w życiu teraźniejszym, oraz daje mnóstwo obietnic błogosławieństw w przyszłości.

Poza tym, Słowo potwierdza, że aby odwrócić się od grzechu, aby być wyzwolonym, trzeba poznać Prawdę:

„Mówił więc Jezus do Żydów, którzy uwierzyli w Niego: Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie i poznacie Prawdę, a Prawda was wyswobodzi. Odpowiedzieli mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy u nikogo w niewoli. Jakże możesz mówić: Wyswobodzeni będziecie? Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz syn pozostaje na zawsze. Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie” Jan.8:31-36

Pilnujmy więc, aby nasze przekonania i wierzenia zawsze były zgodne z Pismem Świętym, a w przypadku wątpliwości prośmy Pana Boga w modlitwie o wyjaśnienie trudnych fragmentów, zwracając się również o pomoc do braci i sióstr w naszych zborach. Pamiętajmy, o słowach Pana Jezusa:

„Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w Prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w Prawdzie.” Jan.4:23-24

[1]http://www.wingia.com/web/files/richeditor/filemanager/Global_INDEX_of_Religiosity_and_Atheism_PR__6.pdf

[2] http://www.pewforum.org/uploadedFiles/Topics/Religious_Affiliation/Christian/ChristianityAppendixB.pdf